In de maand november besteden we in de praktijk extra aandacht aan de "senior dieren".
Afhankelijk van de grootte en het gewicht spreken we van een senior dier vanaf een leeftijd van ongeveer 7 jaar. Oudere dieren zijn, net als oudere mensen, geneigd tot het ontwikkelen van ouderdomskwaaltjes en ziekten.
Door hier meer aandacht aan te besteden tijdens onze consulten kunnen we de aandoeningen bij oudere dieren vroegtijdig opsporen en behandelen. Op deze manier kunnen we de levenskwaliteit en het comfort van uw huisdier verbeteren. Daarom bieden wij in november voor onze senioren naast de jaarlijkse controle een 'seniorconsult' aan.
Een seniorconsult omvat een volledig klinisch onderzoek met controle van de voedingstoestand, het gebit, de vacht, de oren en ogen, het bewegingsstelsel, het hart en de longen, de lymfeknopen en het spijsverteringsstelsel. Met een bloedonderzoek kunnen we eventuele bijkomende afwijkingen opsporen.
Aandachtspunten
Het gebit
Een slechte mondgeur en problemen bij het opnemen van voedsel kunnen wijzen op gebitsproblemen. Veel oudere dieren hebben tandsteen. Tandsteen kan aanleiding geven tot tandvleesontsteking, het los komen van de tanden en zelfs ontstekingen op andere plaatsen in het lichaam. Wanneer de hond of de kat klachten heeft kan men het gebit laten behandelen waarbij we het tandsteen verwijderen en de losstaande tanden trekken. Ook het preventief poetsen van de tanden met een daarvoor aangepaste tandpasta en het gebruiken van speciale tussendoortjes wordt geadviseerd.
De gewrichten
Honden en katten krijgen wanneer ze ouder worden vaak te maken met arthrose. Arthrose veroorzaakt verminderde activiteit, pijn, een stijve gang, manken, een opgetrokken rug, verminderde bewegelijkheid van de aangetaste gewrichten en zelfs een verminderde eetlust. We kunnen deze aandoening niet genezen, maar aan de hand van medicatie en het opvolgen van het lichaamsgewicht kunnen we de levenskwaliteit en het comfort van de hond of de kat sterk verbeteren.
Het hart
Bij oudere dieren wordt soms een hartruis opgemerkt. Dit bijgeruis wordt veroorzaakt doordat er een hartklep minder goed sluit. Hierdoor moet het hart harder werken om het bloed in het lichaam rond te pompen. Veel dieren hebben hier in het beginstadium weinig last van. In een verder gevorderd stadium van de aandoening kan dit leiden tot klachten. Symptomen kunnen variëren van snelle uitputting bij inspanning, veel hijgen, hoesten, het blauw worden van de slijmvliezen tot zelfs flauwvallen.
De nieren
Chronische nierziekten komen frequent voor bij oudere dieren. De nieren hebben een grote reserve capaciteit. Hierdoor ontstaan er pas klachten als reeds een 70% percentage van de nierfunctie verloren is. Symptomen die kunnen optreden bij een dier met nierfalen zijn een verminderde eetlust, vermageren, meer drinken en plassen, braken, diarree, lusteloosheid, een slecht verzorgde vacht of eventueel manken. Onderzoeken die aangewend worden om de aandoening te diagnosticeren zijn een grondig lichamelijk onderzoek, een bloedonderzoek, een urine onderzoek en het meten van de bloeddruk.
De schildklier (kat)
Hyperthyroïdie, of een te snel werkende schildklier, is de meest voorkomende hormonale stoornis bij de kat. Het schildklierhormoon beïnvloedt bijna al de organen. Het hormoon heeft een stimulerende werking op de stofwisseling waardoor het lichaam extra veel energie gaat verbruiken. Katten met een te snel werkende schildklier kennen verschillende symptomen vertonen zoals vermageren (ondanks een goede eetlust), onrustig/hyperactief gedrag, veel miauwen, veel drinken en veel plassen, braken, diarree. Af en toe zien we ook een atypisch beeld, namelijk een kat die weinig actief is, weinig eet en vermagert. De diagnose van hyperthyroïdie wordt gesteld aan de hand van het klinisch onderzoek, het bloedonderzoek en de bloeddrukmeting.